Nog even relaxen op Zanzibar

Deze blog wilde ik gisteravond al posten, maar toen hadden we opeens geen internet meer. De tekst is daardoor iets gedateerd, maar desalniettemin het posten waard:

Inmiddels begint ons coschap echt bijna, maar voordat ik alles ga vertellen over het leven in Rubya, eerst nog een blog over onze dagen op Zanzibar.
In eerste instantie was ons plan helemaal niet om voorafgaand aan het coschap Zanzibar te bezoeken. Na onze reis vanaf de Victoria falls naar Tanzania en de drie dagen die we in Dar es Salaam vast zaten voor de medische registratie, bleken we één week over te hebben! Co-groepgenootje Jenna doet op dit moment onderzoek op Zanzibar en zo ontstond het idee om haar op te gaan zoeken.

Een dag van tevoren kochten we tickets voor de ferry en op donderdagochtend om 10:00 voeren wij richting Zanzibar. Ik was best wel zenuwachtig om de ferry te nemen, gezien wat er in 2012 gebeurd is. Uiteindelijk viel het allemaal heel erg mee. We konden vanaf het hotel in Dar zo naar de ferry lopen, daar sprak het voor zich en belanden we in een hele moderne ferry. Omdat de ferry bij lange na niet was uitverkocht, mocht iedereen zelf een plaatsje uitzoeken en zaten we zelfs in een ruimte met airconditioning en televisie!
De bootreis verliep heel soepel. We gleden door het water en met een film op die we niet konden verstaan en een lichte deining, dommelden we al snel een beetje weg. Toen we op Zanzibar aankwamen regende het! Dat was niet de bedoeling! Het ging echt hard en ik heb zelf even mijn regenjas tevoorschijn gehaald. Gelukkig klaarde het vrij snel weer op en toen werd het ook meteen heel heet.

Stone town.
De eerste twee dagen hebben we vooral door Stone town gedwaald en alle aanwezige bezienswaardigheden bezocht, zoals de Old Slave Market. Interessant om te horen hoe ook de Arabieren betrokken zijn geweest bij de slavenhandel. Stone town is een islamitische stad met veel kleine straatjes waar je makkelijk in verdwaald (wat dus meerdere keren gebeurde).
Onze eerste avond op Zanzibar hebben we zelfs Thanksgiving gevierd. Een Amerikaans meisjes dat we eerder hadden ontmoet, kwamen we hier opnieuw tegen en zij wilde dit heel graag vieren. Samen met nog een Duitser hebben we tapas gegeten in een luxe restaurant en werd het een gezellige avond.
Samen met Jenna zijn we naar de night market geweest. Dit is een  parkje aan de zee, waar ’s avonds heel veel eten wordt verkocht. Natuurlijk zijn er veel zeevruchten te vinden, maar ook vegetarisch eten hebben ze zeker. We probeerden vegetarische samosa’s (soort driehoekige loempia’s) en kokosbrood (wat eigenlijk maar weinig naar kokos smaakte). Ondertussen werden we voortdurend aangesproken door andere verkopers of we niet ook hun eten wilde proberen. We besloten nog een pizza te nemen. Ze hadden een pizza met nutella en banaan!! Dat kon ik niet voorbij laten gaan! De pizza bleek eigenlijk meer een wrap, maar was zeker erg lekker. Er hing hier echt een leuk sfeertje, ondanks de soms wat opdringerige verkopers. Samen met Jenna probeerden we er vooral om te lachen en gaven we soms rare landen op als ze ons weer eens vroegen waar we vandaan komen. “Hapana, ashante” (Nee, bedankt) is sowieso een veelgebruikte zin.

Spice tour.
Één van de activiteiten die je kan doen op Zanzibar is meegaan met een spice tour. Jenna, Marthe en ik gaven ons op via ons hostel en met een groepje van zeven gingen we op pad. We stapten zomaar ergens uit de daladala (=minibusje) en begonnen te lopen. Bij verschillende planten stonden we stil en mochten we wat proeven. Het kruidnagelblaadje dat we mochten proeven was meteen een goed begin. Erg scherp, haha. Onze gids vertelde van alles over de verschillende planten en vruchten. Ik ken weinig kruidennamen in het Engels, waardoor het soms wat lastig was om te begrijpen waar hij het precies over had. Tot onze verbazing kende onze gids de Nederlandse namen van veel kruiden! Dat hielp ons enorm.
Terwijl we werden rondgeleid werden we steeds verder versierd met sieraden gemaakt van bladeren en bloemen. We kregen een armband, ring, ketting en hoofdband. Natuurlijk mooi voer voor een foto.

Stone town is niet zo groot, dus na een aantal dagen heb je het daar wel gezien. Daarom besloten we om op zondag afscheid te nemen van Jenna en naar het noorden te reizen, naar het stadje Nungwi. Hier zijn hele mooie stranden te vinden, dus genoeg reden om te gaan!

Nungwi: hagelwitte stranden en super helder water.
Eenmaal op het mooie strand aangekomen, brandden mijn ogen weg. Het strand was zo wit! Mijn zonnebril was een paar dagen daarvoor kapot gegaan en zonder zonnebril kun je daar duidelijk niet overleven. Gelukkig is er genoeg toerisme, dus een winkeltje met zonnebrillen was er zeker.
We hadden natuurlijk maar een paar dagen op Zanzibar, maar hebben er zoveel mogelijk uitgehaald. Zo zijn we op onze laatste dag met een boot meegegaan naar Mnemba, een eilandje aan de noord-oost kust van Zanzibar.  Het water was ruig die dag, waardoor ik een beetje bang was dat ik zeeziek zou worden. Ik werd dat niet echt, maar Marthe helaas wel. De heenweg van 1,5 uur was dus niet voor iedereen op de boot een pretje. Toen we eenmaal bij Mnemba waren aangekomen mochten we uit de boot. We konden Mnemba niet opgaan, want dit is een privé-eiland. Je kan hier voor 1200 dollar per nacht overnachten en als je illegaal op het eiland betrapt wordt, kost dit je 500 dollar!
Eenmaal in het water konden we genieten van een grote verscheidenheid aan visjes. Alle finding-nemo visjes kwamen voorbij. Heel leuk om een keer te zien. Het koraal was niet zo kleurrijk als ik had verwacht, maar er zaten wel mooiere stukken tussen. Het water was ondertussen nog behoorlijk ruig, dus het was nog uitputtend ook om te snorkelen. Na 1,5 uur vertrok de boot weer. Het water leek nog ruiger en ik moest goed blijven doorademen om niet te misselijk te worden. Het kleine stukje van 15 minuten van Mnemba naar een dichtbij geleden strand was ruig. Er kwam veel water over de rand van de boot en we werden kletsnat. Menigeen werd zeeziek. Eenmaal op het eiland aangekomen moesten we uit de boot stappen en met de tassen boven ons hoofd door het water naar het vaste land toe wandelen (heel Afrikaans met die spullen op ons hoofd!). Daar was een lekkere lunch voor ons bereid: rijst met een groeten saus, vis, ananas en watermeloen.  Na een uurtje op het eiland vertrokken we terug naar Nungwi. Gelukkig was de zee wat bedaard en was de terugreis een stuk comfortabeler.
En toen was het opeens dinsdag en moesten we alweer terug naar Dar es Salaam. Daar werden we als oude vrienden ontvangen in het hotel waar we al eerder waren geweest. Zo grappig om te zien dat iedereen ons weer herkende. We hadden daar natuurlijk al drie nachten verbleven en de man bij de receptie vroeg meteen hoe we het hadden gehad.

Op weg naar Rubya.
Na een vlucht van Dar es Salaam naar Mwanza, 8 uur met de bus van Mwanza naar Rubya en 45 minuten hobbelen in de hospital car zijn we donderdagmiddag aangekomen in Rubya. Wat is het hier mooi! Ondertussen zijn we al helemaal gesetteld in ons huisje (wat eigenlijk een behoorlijk groot huis is). Morgen eerste dagje coschap! Heb er zin in, maar het is ook wel weer erg spannend. Nu hebben we niet alleen de ziektebeelden, maar ook de taal die we ons eigen moeten maken. Gelukkig hebben we al een local (Godfrey) ontmoet die ons wil helpen met het Swahili. Hij komt zo om ons voor te breiden op morgen, dus ik moet maar gauw gaan. Jullie horen snel weer van mijn ervaringen in het ziekenhuis!