Op safari!

Hoi allemaal! Hoewel ik mijn eerste blog nog maar een aantal dagen geleden heb geplaatst, komt nu alweer de tweede. Gewoon omdat de safari zo leuk was!
In mijn vorige blog ben ik gestopt met schrijven bij het moment dat wij op safari zouden gaan, dus daar ga ik nu verder...

Na alle drukte, hitte en uren in de bus te hebben gezeten met zeer beperkte beenruimte is onze lodge een enorme verademing. Het is hier heel rustig en het enige dat je hoort is het geluid van duizenden krekels en hier en daar een kreunend nijlpaard. Er is een lekker zwembad, mooi groen gras en (heel belangrijk) een fantastisch uitzicht. De rivier waar we op uitkijken ligt deels droog, maar de nijlpaarden zijn zeker nog aanwezig. Apen lopen vrij door de lodge en zojuist kwamen drie olifanten langlopen bij de oever.  Het schijnt dat de nijlpaarden ’s nachts het land rondom de lodge oplopen en soms zouden zelfs de olifanten de lodge bezoeken. Met al dat wild in de buurt moet je ook goed opletten en een aantal voorzorgsmaatregelen nemen. Zo moesten we bij aankomst al ons eten in een locker stoppen. Met eten op de kamer zouden olifanten ’s nachts in de slaapzaal kunnen inbreken! Gelukkig is er 24 uur per dag bewaking, maar eigenlijk blijven de dieren blijven meestal wel op afstand.

“Update: toen ik bezig was met deze blog (en dus bovenstaande geschreven had) keek ik op van een geluid dat ik hoorde. Op zo’n 30 meter afstand zag ik hoe een olifant het terrein op was gekomen en richting het zwembad liep! Ik ben er (zoals alle andere gasten) naartoe gelopen. De olifant kwam heel erg dichtbij! Er zaten maar enkele meters tussen ons! Iedereen moest heel stil blijven staan en mocht absoluut niet gaan lopen. Terwijl wij toekeken sloopte deze olifant hier en daar een groen stuikgewas en huilde de tuinman zachtjes. Twee andere olifanten (waaronder één kleintje) kwamen er ook bij en samen is het groepje de hele lodge door gelopen. Wat was dit bijzonder om te zien! We zouden eigenlijk vandaag al vertrokken zijn uit de lodge, maar besloten gisteren om er nog een dagje aan vast te plakken. En dan dit!”

Na dit enerverende intermezzo ga ik verder met schrijven:
Bij aankomst in South Luangwa besloten we om een safaripakket te nemen, waarbij we 2 dagen achter elkaar 2x 4uur per dag op safari zouden gaan. Het tijdsschema is zeer gestructureerd en stipt voor Afrikaanse begrippen. Een ochtendsafari duurt van 6:00 tot 10:00 en een avondsafari van 15:30 tot 19:30. Tussen de safari’s door krijgen we lekker eten,  liggen we bij het zwembad (hoewel de zon wel echt te warm kan worden) of nemen we een lekkere koude douche. De douche is gebouwd rondom een boom in de buitenlucht. Als je naar boven kijkt kun je soms een aapje zien zitten. Mockey proof toilet paper (toiletpapier in een afgesloten bakje) kan daardoor niet ontbreken.

Onze eerste dag werden we klokslag 5:00 gewekt (gratis service) en zaten we om 5:30 aan een lekker ontbijt. Met een groepje van zes vertrokken we stipt 6:00 in een typische safari jeep naar het park. We wisten niet goed wat we konden verwachten. Zouden we veel dieren zien? Welke dieren zouden we zien? Wat meteen opviel was de fantastische natuur. Hoewel er natuurlijk veel droogte is, was er ook ruimte voor het nodige groene gras. Op sommige punten was het uitzicht alleen al de moeite waard.  We waren het officiële park nog niet eens in en we zagen al de eerste giraffen. Impalla’s (kleine hertjes) zijn er in overvloed en zijn na een dag alweer ‘gewoon’. Voordat we het wisten reden we een groep olifanten tegemoet waar we heel dichtbij kwamen. Toen we even dachten dat we niks meer zouden zien, werden we verrast door een groep leeuwen (vrouwtjes en mannetjes) met welpjes en opnieuw plaatste onze gids Duncan de auto wel heel dicht bij deze dieren! Hoewel wij even onze adem inhielden, leken deze dieren zich er weinig van aan te trekken. Zolang wij stil waren en in de auto bleven zitten, relaxten zij gewoon verder.
Na onze eerste ochtendsafari had ik het idee dat we al bijna alle dieren gezien hadden. Zelfs het jachtluipaard hadden we gespot in een boom! Tijdens de avondsafari diezelfde dag bleek niets minder waar. We zagen wilde honden en dat was volgende al het personeel heel bijzonder. Zij hadden ze namelijk jaren niet gezien. Na afloop gaven ze elkaar high fives en waren ze duidelijk erg opgewonden.  Onder het genot van een drankje bewonderden we onderweg de zonsondergang, waarna we in het donker verder gingen. Hoewel je in het donker minder dieren ziet, is het wel een bijzondere ervaringen om in het donker over de savanne te rijden met een schijnwerper zoekend naar dieren en dan een leeuw tegen te komen.

Onze tweede safaridag was zeker even leuk! Ik kan er heel veel over schrijven, maar zal het omwille van de lengte van deze blog niet te lang houden. Het mooiste was dat we alsnog zebra’s hebben gezien (die zijn meestal pas na de eerste regens te zien en nu nog niet) en dat we nog twee keer een jachtluipaard zagen! Één keer zelfs nadat hij een jong wrattenzwijntje had gedood. Ook zagen we een overleden nijlpaard dat werd opgegeten door tientallen krokodillen. Een spectaculair gezicht.
De laatste avondsafari was echter echt een ervaring op zich en moet ik specifiek noemen. In eerste instantie werden we geplaagd door een horzel/dazen waar we maar geen vat op konden krijgen en na 2 uur rijden begon het plotseling heel hard te regenen en onweren.  Iedereen werd zeiknat en we probeerden snel ergens te schuilen. Het kwam erop neer dat we in een open veld onder een boom schuilden terwijl het onweerde. Niet ideaal dus.  Maar met een aantal gezellig Duitsers en drie oudere, weinig Engelssprekende, humoristische en vooral zeer typische Italianen in de auto werd het geheel vooral erg grappig. Dat iedereen nat was en we daarna weinig dieren meer hebben gezien was daardoor helemaal niet erg.

Omdat het hier zo fijn is besloten we nog een dagje te blijven (en dus zagen we olifanten op het terrein!!). We zijn daarna niet meer op safari gegaan en konden daardoor heerlijk ontspannen bij het zwembad, de nodige kleding wassen en natuurlijk deze blog schrijven. Natuurlijk hebben we heeeel veel foto’s gemaakt de afgelopen dagen. Ik hoop opnieuw een aantal mooie foto’s op facebook te kunnen zetten (Marthe heeft er al een paar geplaatst). Dan kunnen jullie zelf zien hoe fantastisch het hier is!
Nu ik deze blog daadwerkelijk plaats ben ik trouwens alweer in Monkey Bay, een klein plaatste aan de zuidelijke kant van Lake Malawi. We blijven nog een aantal dagen in dit gebied en reizen dan verder naar het noorden om uiteindelijk de grens naar Tanzania over te steken.
Tot de volgende!